Holiday

Wauw….wat een vakantie!! Genieten to the max. En ook een vakantie met zoveel emoties dat het soms heftig is om te bevatten.

Gevoel van dankbaarheid; dat we in dit prachtige huis van lieve Jan en Jannie mogen zitten. Wat geeft dat een rust, een eigen plek. Wat fijn dat we hier mochten verblijven: DANK!!

Gevoel van intens geluk; wanneer ik de wereld bekijk en deze zo mooi is. Zeker het strand en de zee op Klein Curaçao.  En ook wanneer de kinderen zo genieten van het spelen met elkaar en tien keren van de boot af springen of onderwater liedjes zeggen die de ander moet raden. En met Joucko samen een cocktail drinken, onze kinderen even alleen laten en genieten(…en aangeschoten raken na al een paar slokken).

Gevoel van ontspanning: hier ben ik niet patiënt, hoef ik niet naar het zh, mag en kan ik ontspannen in de zon. En ook ontspannen door creatief bezig te zijn met m’n haakprojectjes voor de baby’s in de familie die eraan komen.

Gevoel van bijzondere momenten: wanneer ik besef dat ik deel van de vakantiemomenten deel met mijn zus en haar mooie gezin. Vooral de enthousiasme en open gesprekken zijn bijzonder. Ook gelachen om de bizar vele foto’s ze maakt of door anderen laat maken…

Gevoel van pijn en ongemak: want ook hier is dit niet weg. De eerste dagen ging fantastisch en schreef ik m’n mem: ‘ik vergeet gewoon dat ik ziek ben’. Maar daarna toch dagen extra morfine nodig en merk ik dat ook de vele prikkels van drukte, muziek mij snel te veel is. Niet erg maar zo was ik niet en het geeft soms een kort lontje. En als ik dan toch moet liggen, dan liever hier met het uitzicht op de prachtige palmbomen en de kids spelend in het zwembad. Er bouwt zelf een vogeltje een nest in een  palmboom.

Gevoel van verdriet: niet verwacht maar ook dat is er vanuit alle hierboven beschreven gevoelens. Want ik wil dit geluk zolang mogelijk beleven met m’n gezin!! En het raakt me ook omdat ik besef dat het nu zomer is, iets waarvan ik niet wist toen ik 30 dec het nieuws van uitzaaiingen hoorde,  of ik dat ging redden. Dat besef maakt nederig en ontroerd me. Mag en kan ik plannen maken voor volgend jaar zomer? Iedereen die me een beetje kent weet dat ik vaak vroeg met plannen en dromen bezig ben…ik denk dat ik dat blijf doen zolang het kan. We zullen wel zien…

Ik richt m’n gezicht naar de zon, dan valt de schaduw achter me.